Deforestation, ofwel ontbossing.

EUDR staat voor EU Deforestation Regulation, ofwel de Europese ontbossingsverordening 2023/1115. Het is de wet die klimaatverandering door het verdwijnen en beschadigen van bossen, veroorzaakt door Europese consumptie en productie, tegengaat.

Producten die uit gebieden komen die na 30 december 2020 ontbost zijn, mogen niet meer op de Europese markt gebracht of geëxporteerd worden.

In de wet staat vermeld dat bedrijven vanaf 30 december 2024 moeten kunnen aantonen dat hun product geen schade heeft aangebracht aan bossen. Dit is echter uitgesteld.

Wat is de stand van zaken rondom de EUDR? Wanneer geldt de EUDR?

Recent heeft de Europese Unie besloten de inwerkingtreding van de EUDR met een jaar uit te stellen. Dit betekent dat grote bedrijven per 30 december 2025 moeten aantonen dat zij voldoen aan de eisen van de wet. Voor MKB-bedrijven geldt dat zij vanaf 30 juni 2026 moeten voldoen.

Dit uitstel geeft bedrijven extra gelegenheid om hun bedrijfsprocessen aan te passen en in samenspraak met hun leveranciers te zorgen dat alle vereiste documenten beschikbaar zijn voor een eventuele controle door de NVWA.

Gezien de complexiteit van de wetgeving adviseert Précon bedrijven hier tijdig mee aan de slag te gaan!

De EUDR is van toepassing wanneer je bedrijf handelt in de volgende 7 grondstoffen: rund, palmolie, soja, cacao, koffie, rubber, hout. Het geldt ook voor afgeleide producten, zoals leer, chocolade en meubels.

De volledige lijst van grondstoffen, afgeleide producten en bijbehorende HS-codes vind je in bijlage 1 van verordening 2023/1115.

Bedrijven die met hun producten (vee, cacao, koffie, palmolie, soja, hout, rubber, houtskool of papier) onder de EUDR vallen, moeten in ieder geval voldoen aan twee belangrijke vereisten:

• aantonen dat hun producten ‘ontbossingsvrij’ zijn;
• aantonen dat de producten zijn geproduceerd in lijn met de wetgeving van het land van herkomst.

Om dat aan te kunnen tonen, zijn er diverse extra vereisten en moeten veel gegevens worden overlegd als onderliggend bewijs. Deze zullen bedrijven voor een groot deel ook moeten opvragen bij hun leveranciers.

Nee, dat is niet voldoende. Een certificering kan wel ondersteunend zijn, want dankzij een dergelijke certificering is al veel meer bekend over de herkomst van producten en de legaliteit ervan. Ook is de informatie op bijvoorbeeld inkoopdocumenten vaak al beter geregeld. Desondanks zijn er nog extra vereisten op grond van de EUDR, zoals het overleggen van een geolocatie en een due diligence verklaring.

Door het afgeven van een due diligence verklaring geeft een bedrijf aan dat zij alle zorgvuldigheid heeft betracht om te zorgen dat de producten ‘ontbossingsvrij’ en niet illegaal zijn. Deze zorgvuldigheid betekent:

• dat een bedrijf informatie heeft verzameld omtrent het product,
• dat deze informatie is beoordeeld op risico’s van illegaliteit of ontbossing en
• dat maatregelen zijn genomen om de risico’s te minimaliseren alvorens de producten op de markt te brengen.

Er bestaat een standaardtekst voor de due diligence verklaring. Het is de bedoeling dat deze verklaringen worden geupload in een systeem van de Europese Unie. Op dit moment is dit echter nog niet mogelijk. Précon houdt de berichtgeving in de gaten!